آموزش گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان

در این مقاله از آکادمی دکتر عیوضیان به آموزش گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان، می پردازیم. می دانید که یادگیری زبان آلمانی تنها با حفظ کردن لغات امکان پذیر نیست، زیرا هر زبان دارای ساختار گرامری خاص خود است. گرامر زبان چارچوبی است که جملات را شکل می دهد و درک دقیق مفاهیم را ممکن می سازد.

خدمات آکادمی: آموزش زبان آلمانی در کرج

6 نکته مهم گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان

یادگیری زبان آلمانی می تواند چالش بر انگیز باشد، به ویژه وقتی صحبت از گرامر آن به میان می آید. در اینجا 6 نکته مهم گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان آورده شده است که به درک بهتر این زبان کمک می کند:

افعال آلمانی اغلب دومین جز جمله هستند

یکی از مهم ترین قواعد در گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان این است که فعل اغلب در جایگاه دوم جمله قرار می گیرد. این به این معناست که پس از فاعل یا هر عنصر دیگری که جمله را آغاز می کند، فعل می آید. این ساختار در اکثر جملات خبری رعایت می شود.

به مثال های زیر توجه کنید:

.Ich lerne Deutsch

من آلمانی یاد می گیرم.

.Morgen fahre ich nach Berlin

فردا به برلین می روم.

.Er spielt Fußball

او فوتبال بازی می کند.

.Heute regnet es

 امروز باران می بارد.

.Wir essen zusammen

ما با هم غذا می خوریم.

همیشه اسامی آلمانی را با حروف بزرگ بنویسید

یادگیری گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان می تواند چالش بر انگیز باشد اما با تمرین و درک اصول اولیه، آسان تر می شود. یکی از قوانین مهم این زبان، استفاده از حروف بزرگ برای اسامی است. این قاعده به خوانایی متن کمک کرده و تشخیص اسامی را ساده تر می کند.

.Das Buch ist interessant

این کتاب جالب است.

.Mein Lehrer heißt Herr Schmidt

معلم من آقای اشمیت نام دارد.

.Kinder spielen im Garten

کودکان در باغ بازی می کنند.

مطلب پیشنهادی: علت عدم پیشرفت در یادگیری زبان

انواع قید در زبان آلمانی

یکی از مهم ترین و ساده ترین قواعد در یادگیری گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان، انواع قید ها هستند. قید ها (Adverbien) کلماتی هستند که فعل، صفت یا قید دیگری را توصیف می کنند. قید ها تغییر ناپذیرند، به این معنا که مانند صفات صرف نمی شوند. در زبان آلمانی، قید ها به چند دسته کلی تقسیم می شوند:

قید های زمان

قید های زمان در گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان به ما کمک می کنند تا زمانی که یک عمل در آن اتفاق می افتد را مشخص کنیم. شایان ذکر است قید های زمان معمولا در ابتدای جمله یا قبل از فعل قرار می گیرند. این قید ها شامل کلماتی مثل Heute، Gestern، nächste Woche و… هستند. به مثال های زیر توجه کنید:

.Heute gehe ich ins Kino

امروز به سینما می روم.

.Morgen habe ich frei

فردا تعطیلم.

.Letzte Woche war ich krank

هفته گذشته مریض بودم.

خدمات آکادمی: آموزش زبان در کرج

قید های حالت

قید های حالت در گرامر به طور کلی به نوع و روش انجام عمل اشاره دارند. قید های حالت معمولا با افعال برای توصیف نوع عمل استفاده می شوند. این قید ها شامل کلماتی مثل schnell ، langsam ،Gut و… هستند. به مثال های زیر توجه کنید:

.Er spricht langsam

او آرام صحبت می کند.

.Sie läuft schnell

او سریع می دود.

قید های مکان

این قید ها به مکان وقوع فعل اشاره دارند و برای بیان جایی که عمل در آن رخ می‌دهد، استفاده می‌شوند. این قید ها شامل کلماتی مانند Drauβen، Hier و… هستند. مثال های زیر را با دقت بخوانید:

.Ich bin zu Hause

من در خانه هستم.

.Die Katze schläft unter dem Tisch

گربه زیر میز می خوابد.

.Wir gehen ins Kino

 ما به سینما می رویم.

مطلب پیشنهادی: 12 سریال آلمانی برای تقویت زبان

قید های تأکیدی

قید های تأکیدی برای تأکید بر فعل یا جمله استفاده می شوند و نشان می دهند که عملی به طور خاص یا برجسته انجام می شود. این قید ها می توانند به صورت معمولی یا بر اساس نیاز در جایگاه های مختلفی قرار گیرند. مثال های زیر را با دقت مطالعه کنید:

.Ich habe wirklich viel zu tun

من واقعاً کار های زیادی دارم.

.Sie ist sehr freundlich

او خیلی مهربان است.

.Du solltest unbedingt kommen

تو باید حتماً بیایی.

قید های علت و دلیل

قید های علت و دلیل برای بیان علت یا دلیل وقوع یک عمل استفاده می شوند. این قید ها به توضیح دلایل یا علل رفتار ها و اعمال کمک می کنند و در ساختار جمله می توانند تغییراتی ایجاد کنند. به مثال های زیر توجه کنید:

.Wegen des Wetters bleiben wir zu Hause

به خاطر هوا، ما در خانه می مانیم.

.Er ist müde, deshalb geht er früh ins Bett

او خسته است، بنابراین زود به رختخواب می رود.

اسامی آلمانی جنسیت دارند

یکی از چالش های گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان، شناسایی جنسیت کلمات است. در این زبان، کلمات می توانند مذکر، مؤنث یا خنثی باشند و برای هر یک از این جنسیت ها علامت خاصی وجود دارد: Der برای مذکر، Die برای مؤنث و Das برای خنثی. یادگیری این سیستم ممکن است زمان بر باشد اما با توجه به قوانین گرامری مشخص، به تدریج به راحتی می توان جنسیت کلمات را از انتهای آن ها تشخیص داد.

جمع کلمات در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، برخلاف زبان انگلیسی، جمع اسم ها با اضافه کردن صرفاً -s به کلمه ساخته نمی شود. در این زبان، اسامی به روش های مختلفی جمع بسته می شوند. برخی از پسوند های رایج برای جمع بستن عبارتند از: -e، -er، -en، -n و –s. برای اسامی که به پسوند های خاصی مانند -eur، -ich، -ier، -ig، -ling و -ör ختم می شوند، معمولاً پسوند -e به آن ها افزوده می شود.

خدمات آکادمی: تعیین سطح زبان در کرج

زبان آلمانی 4 حالت دارد

یکی از نکات مهم در گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان، حالت های مختلف جمله است. در زبان آلمانی، حروف تعریف (der, die, das) و ضمایر بسته به نقشی که در جمله ایفا می کنند، تغییر می کنند. این تغییرات براساس حالت های مختلف جمله است که شامل فاعل، مفعول مستقیم، مفعول غیر مستقیم و مفعول مالکیت می شود. هرکدام از این نقش ها دارای حالت های خاص خود هستند که به درک و ساختار صحیح جمله کمک می کند.

1. فاعل (Nominativ): هر فعل نیاز به یک فاعل دارد. که این فاعل می تواند یک اسم یا ضمیر باشد اما در هر صورت در جملات خبری همیشه وجود دارد. فاعل در زبان آلمانی همیشه در حالت Nominativ قرار می گیرد یعنی اسم یا ضمیری که در این نقش قرار دارد، ویژگی های خاصی را دریافت می کند. حالت Nominativ نه تنها بر حروف تعریف بلکه بر صفات توصیفی که به فاعل نسبت داده می‌شوند نیز تأثیر می‌گذارد. برای درک بهتر، به جمله زیر توجه کنید:

.Ich lese ein Buch

در این جمله:

Ich فاعل جمله است و در حالت Nominativ قرار دارد و ein Buch مفعول جمله است و در حالت Akkusativ قرار دارد.

2. مفعول مستقیم (Akkusativ): Akkusativ یکی از حالت های دستوری در زبان آلمانی است که برای مفعول مستقیم به کار می رود. یعنی اسمی که مستقیماً تحت تأثیر فعل جمله قرار می گیرد. ضمایر مفعولی در آلمانی نیز با ضمایر فاعلی تفاوت دارند و بر اساس جنسیت تغییر می کنند. به مثال زیر توجه کنید: 

.Ich sehe den Hund

در این جمله، den Hund مفعول مستقیم است زیرا مستقیماً تأثیر فعل sehen را دریافت می کند.

3. مفعول غیر مستقیم (Dativ): در زبان آلمانی، مفعول غیر مستقیم به فرد یا چیزی اشاره دارد که به طور غیر مستقیم تحت تأثیر فعل قرار می گیرد. یکی از چالش های اصلی برای زبان آموزان، تشخیص تفاوت بین Dativ و Akkusativ است. در زبان فارسی، این تفاوت چندان مشخص نیست اما معمولاً برای مفعول مستقیم از حرف اضافه را استفاده می شود.

.Ich gebe meiner Freundin das Buch

در این جمله meiner Freundin مفعول غیر مستقیم است و در حالت Dativ قرار دارد.

4. مفعول مالکیت (Genitiv): در زبان فارسی، برای نشان دادن مالکیت از کسره ی مالکیت استفاده می کنیم. اما در زبان آلمانی، این ساختار پیچیده تر است و از حالت Genitiv برای نشان دادن مالکیت استفاده می شود. حالت Genitiv یکی از چهار حالت دستوری در زبان آلمانی است که برای نشان دادن مالکیت یا ارتباط میان دو اسم استفاده می شود.

.Das ist das Auto meines Bruders

در این جمله meines Bruders نشان دهنده ی مالکیت است. 

سخن پایانی

یادگیری گرامر زبان آلمانی برای مبتدیان ممکن است دشوار باشد اما با شناخت نکات اساسی می توانید مسیر را آسان تر کنید. یکی از مهم ترین قواعد، قرار گرفتن فعل در جایگاه دوم جمله است. از طرفی شناخت انواع قید ها از جمله قید های زمان، مکان و حالت، از دیگر نکات مهم گرامر زبان آلمانی هستند که به درک بهتر زبان کمک می کنند.